عوامل عاطفي
در بيان رابطه بين نارسايي هاي يادگيري و مشکلات عاطفي نظريات متفاوتي وجود دارد. به اعتقاد بعضي نارسايي هاي يادگيري در اثر اشکالات عاطفي به وجود مي آيند و بنابراين بايد از طريق روش هاي روان شناختي اعتماد به نفس لازم را در کودکان ايجاد کرد، خود پنداره آنان را افزايش داد و علايق آنان را کشف نمود تا نارسايي هاي يادگيري ناشي از آنها نيز درمان شود. بعضي ديگر معتقد هستند مشکلات عاطفي در اثر نارسايي هاي يادگيري به وجود مي آيند و بنابراين بايد با به کار گرفتن روش آموزش مستقيم سعي در از بين بردن نارسايي يادگيري کرد تا عوامل عاطفي نيز به تدريج ضعيف شده از بين بروند.
عوامل فيزيکي
بعضي از عوامل فيزيکي نيز به گونه اي با نارسايي هاي يادگيري ارتباط پيدا مي کنند و بدين جهت بايد اطمينان حاصل شود وجود نارسايي در اثر بودن اين عوامل نباشد . عوامل عمده اي که در اين زمينه دخالت دارند به قرار زيرند:
الف– اختلالات شنوايي:
بعضي از کودکان به علت داشتن اشکالاتي در مکانيسم شنوايي اطلاعات و آموزش را به خوبي نمي شنوند و در نتيجه در يادگيري آنان اختلالاتي به وجود مي آيد. مثلاً موچينک و همکاران (2004) پيدا کردند که بعضي از اين کودکان در يک پس زمينه صدايي قادر نيستند خوب بشنوند و بايد در نظر داشت که در زمينه شنوايي حتي اختلالات بسيار جزئي نيز مي تواند يادگيري کودک را تحت تأثير قرار دهد زيرا اولاً بر روي ارتباط بر قرار کردن کودک با معلم، گروه همسن و ديگران تأثير دارد ثانياً شنوايي لازمه اي اساسي براي يادگيري زبان است و اگر کسي در اين زمينه اختلال داشته باشد در زمينه يادگيري نيز با اشکال روبرو خواهد شد. پيدا شده است که وجود اشکال در گوش مياني مي تواند اختلالات رشدي و درسي در کودکان ايجاد کند (تورنه، 2004).
ب- اختلالات بينايي:
توانايي خوب ديدن از موارد لازم براي آموختن مهارت هاي يادگيري است و بنابراين اختلال در اين توانايي در يادگيري کودکان نارسايي به وجود مي آورد. منتهي بايد در نظر داشت که اين اختلالات به تنهايي نمي توانند به عنوان عامل اصلي در نظر گرفته شوند (اليتسکي و نلسون، 2003). افزون بر اين درمان کردن مشکلات ديداري فقط بخش کوچکي از مشکلات خواندن را درمان مي کند و نارسايي هاي زير بنايي را که عامل بسياري از نارسايي هاي يادگيري هستند از بين نمي برد (ايوانز، 1999) گرچه تمرين هاي چشمي به صورتي که در درمان بينايي مورد استفاده قرار مي گيرند در زمينه نارسايي تأثير داشته باشد، اما در هر حال معلم بايد به نشانه هايي همچون چرخاندن سر ، خم کردن سر به جلو، داشتن تنش در کارهايي که نياز به ديدن از نزديک دارد، نگاه کردن به دور، ماليدن بيش از اندازه چشم، اجتناب کردن از کار با اشيايي که به چشم نزديک هستند، حالت نشستن و مانند آن توجه داشته باشد.
ج- آسيب مغزي
کساني که از زاويه پزشکي به نارسايي هاي يادگيري نگاه مي کنند آسيب مغزي ناشي از ضربه ها و عفونت ها را به عنوان عامل ايجاد کننده نارسايي هاي يادگيري در نظر مي گيرند. افرادي که آسيب مغزي دارند نشانه هاي جسمي، عاطفي ، شناختي گوناگوني از خود نشان مي دهند که از آن ميان مي توان به سر درد، سرگيجه، کاهش تمرکز، مشکلات حافظه، زود رنجي، خستگي، اختلالات ديداري، حساسيت به صدا، مشکل در قضاوت، افسردگي و اضطراب اشاره نمود. اگرچه بسياري از اين نشانه ها در طول زمان از بين مي روند بعضي از آنها ممکن است به صورت دائم باقي بمانند (رايان و اشتراوس, 2003). از لحاظ اينکه قسمت هاي مختلف مغز جنبه هاي گوناگون يادگيري را کنترل مي کنند هر نوع آسيبي که به بافت هاي مغزي وارد شود ممکن است جنبه معيني از يادگيري را تحت تأثير قرار دهد. مثلاً مشخص شده است که حملات غش ناشي از ضايعات در نيمکره چپ مغز با نارسا خواني و نارسايي در هجي کردن ارتباط دارد (براير و همکاران، 2005). به همين ترتيب نقص در کارکرد نظام عصبي مرکزي نيز به عنوان يکي از شايع ترين علل نارسايي هاي يادگيري مطرح مي شود که ممکن است در اثر عوامل گوناگوني ايجاد شده باشد. مثلاً شايويتز و همکاران، (2002) پيدا کرده اند که نوعي اختلال عصبي در نارساخواني وجود دارد که در سنين پايين نيز قابل تشخيص است. همچنين تأخير در رشد مکانيسم هاي عصبي که در اثر عواملي همچون عفونت، مشکلات دوره حاملگي مادر، تغذيه و مانند آن باشد نيز نارسايي يادگيري به وجود مي آورد. از طرف ديگر کودکان نارس نيز نسبت به کودکان عادي خطر پذيري بيشتري براي نارسايي يادگيري دارند (اولسن و همکاران، 1998).مثلاً در يک مطالعه طولي پيدا شده است که در بين اين کودکان مواردي از نارسايي هاي يادگيري، اختلالات زباني، اختلالات خفيف عصبي و مشکلات کلي مربوط به مدرسه بيشتر از کودکان ديگر بود (چارکر و همكاران ، 1998).
درباره این سایت