برخورداري از سلامت جنسي يکي از حقوق اصلي انسان ها شمرده مي شود و بواسطه اهميتي که دارد, از چند دهه پيش, در بسياري از کشورها و حتي کشورهاي در حال توسعه, کم و بيش فعاليت هايي در اين حوزه آغاز شده است
فاصله بلوغ زيست شناختي يعني زماني که نيازهاي جنسي در انسان ظهور مي کند تا ازدواج، بازه زماني مهمي است که نمي توان نسبت به آن بي توجه بود.
اين فاصله در کشور ما حدود 10 تا 15 سال است و تابوي آموزش در خصوص سلامت جنسي (و نه آموزش جنسي) در خانواده ها و مدارس سبب مي شود تا آگاهي نوجوانان و جوانان به تجارب دست و پا شکسته و شنيده ها از سوي اين و آن و معمولاً نيز اطلاعاتي نادرست و ناقص محدود شود.
در نهايت همين ناآگاهي مي تواند عواقب جبران ناپذيري از جمله احتمال بروز ناهنجاري ها، بيماري ها و مشکلات رواني و بيماري هاي مقاربتي را به دنبال داشته باشد. در برخي موارد حتي کوتاهي در آگاهي رساني در امر سلامت جنسي تبعاتي دارد که مي تواند حتي پس از ازدواج نيز سلامت پدر ومادر و نوزاد را به مخاطره بيندازد.
شروع زندگي جنسي سال ها قبل از ازدواج
دکترسيدعلي آذين با اشاره به اينکه تا چندي پيش بيشتر سلامت باروري و ميزان مرگ و مير مادران و نوزادان مورد توجه قرار مي گرفت، مي گويد: خوشبختانه در چند دهه اخير با ارتقاي شاخص هاي سلامت مادر و کودک در کشور، بحث سلامت جنسي هم محلي از اعراب يافته و اهميت بيشتري به آن داده مي شود.
البته حقوق جنسي و باروري منحصر به زوجين نمي شود و از دوران کودکي تا سالمندي را شامل مي شود؛ آن چه زياد به آن توجه نمي شود، اين است که زيست جنسي و ملاحظات مربوط به آن از زمان ازدواج شروع نمي شود.
به گفته اين کامش شناس (ولوژيست) «نامناسب بودن دانش و مهارت در خصوص سلامت جنسي مي تواند اثرات منفي در روابط شويي داشته باشد. به عنوان مثال باورهاي غلطـــــــــي در ذهن برخي زوجين وجود دارد مبني بر اينکه رابطه جنسي زياد باعث ضعف بدني مي شود يا اينکه طرفين زمان و مکان خاصي براي برقراري رابطه متصور هستند.
علاوه بر اين ها متأسفانه برخي از مردان نمي دانند که مکالمه سازنده و تأثير محبت و عاطفه در برقراري تعامل جنسي بين دو طرف از اهميت فوق العاده اي در بالا بردن کيفيت رابطه شويي برخوردار است؛ رعايت همين موارد به ظاهر ابتدايي و بسيار ساده مي تواند از بروز کج خلقي ها و اختلافات شويي تا اندازه زيادي جلوگيري کند.»
تجاربي که پيش از ازدواج کسب مي شود مي تواند در زندگي بعد از ازدواج بسيار تأثيرگذار باشد. دکتر آذين در اين رابطه مي گويد: «تجاربي که قبل از ازدواج کسب مي شوند سبب مي شوند توقعات و نگرش هاي افراد نسبت به تعاملات جنسي و حتي روابط عاطفي تحت تأثير قرار گيرد.
کما اينکه ناآگاهي در اين حوزه مي تواند احتمال بروز بيماري هايي چون بيماري هاي مقاربتي، هپاتيت و HIV را افزايش دهد. همچنين ابتلا به تبخال ها و زگيل هاي تناسلي نيز مي تواند آينده ازدواج و بحث سلامت دوران بارداري و درنهايت سلامت نوزاد را تهديد کند.»
زن و شوهرهاي امروزي ديگر فقط به زندگي مشترک زير يک سقف فکر نمي کنند، بلکه کيفيت روابط شويي هم براي آنها اهميت پيدا مي کند. همسران اين روزها در حيطه روابط جنسي توقعاتي دارند که با نسل هاي گذشته قابل مقايسه نيست.
او معتقد است: «تقاضا و توقعات افراد از شريک جنسي خود در برخي مواقع تا حدي بالا است که غير قابل قبول و غيرعقلاني به نظر مي رسد ولي با وجود اين بازهم شاهد هستيم که در انتخاب همسر آن چنان که بايد و شايد دقت کافي وجود ندارد.
به علاوه عواملي مانند مشکلات جنسي، ادامه تحصيل، شرايط نامناسب کاري و مشکلات اقتصادي، عزم زوجين براي فرزندآوري را نيز دستخوش تغيير کرده و بنيان خانواده ها را نيز تهديد مي کند. در بسياري موارد به دليل وجود مشکلات جنسي، اختلافات شديدي به وجود مي آيد که در نهايت منجر به جدايي مي شود.»
اين فلوشيپ پزشکي جنسي در ادامه مي افزايد: «با ارتقاي فناوري و توسعه وسايل ارتباط جمعي در کنار نيتي از روابط شويي و محروم ماندن طرفين از حقوق جنسي خود، افراد ممکن است به سمت روابط فرا شويي کشيده شوند؛ روابطي که اين روزها با پيدايش فضاهاي مجازي ابعاد جديدي پيدا کرده است. به اين ترتيب شايد نپرداختن به بسياري از مومات در حوزه سلامت جنسي که در گذشته اهميت کمتري داشته امروزه قابل قبول نيست.»
دکترآذين دومداخله را در بهبود سلامت جنسي مؤثر و کار آمد مي داند، «آموزش صحيح و به موقع» و ديگري «ارائه خدمات پيشگيري و درمان در حوزه سلامت جنسي».
به گفته او، «علاوه بر برآوردن نيازهاي تربيتي در تمامي مقاطع سني، قبل از ازدواج و در ورود به زندگي مشترک بايد مهارت ها و نگرش هاي فرد با استفاده از آموزش هاي مناسب اصلاح شود.
درباره این سایت